ลักษณะสัมปชัญญะระดับสูงสุด (สัมมาสติ)
ลักษณะสัมปชัญญะระดับสูงสุด
ภิกษุ ท. ! ภิกษุเป็นผู้มีสัมปชัญญะ เป็นอย่างไรเล่า?
ภิกษุ ท. ! ในกรณีนี้
(อาการที่ ) เวทนา เกิดขึ้นก็แจ่มแจ้ง (วิทิตา) แก่ภิกษุ,
(อาการที่) เวทนา เข้าไปตั้งอยู่ก็แจ่มแจ้ง,
(อาการที่) เวทนา ดับลงก็แจ่มแจ้ง.
(อาการที่) วิตก เกิดขึ้นก็แจ่มแจ้งแก่ภิกษุ,
(อาการที่) วิตกเข้าไปตั้งอยู่ก็แจ่มแจ้ง,
(อาการที่) วิตกดับลงก็แจ่มแจ้ง
(อาการที่) สัญญา เกิดขึ้นก็แจ่มแจ้งแก่ภิกษุ,
(อาการที่) สัญญาเข้าไปตั้งอยู่ก็แจ่มแจ้ง,
(อาการที่) สัญญาดับลงก็แจ่มแจ้ง
ภิกษุ ท. ! อย่างนี้แล ชื่อว่าภิกษุเป็นผู้มีสัมปชัญญะ.
- มหาวาร.สํ. ๑๙/๒๔๒/๘๐๔.
อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาค ๒ หน้าที่ ๑๑๗๘
(สัมปชัญญะในบาลีทั่วๆ ไปเป็นระดับธรรมดา ซึ่งหมายถึงการรู้สึกตัวอยู่ ในการเปลี่ยนแปลงอิริยาบถหนึ่งๆ ดังข้อความที่กล่าวไว้ในหน้า ๗๘๘ แห่งหนังสือเล่มนี้.
ส่วนสัมปชัญญะในกรณีนี้ เป็นระดับสูงสุด คือ รู้สึกอย่างแจ่มแจ้ง ในเมื่อ เวทนา สัญญา และวิตก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มีผลในทางให้เกิดความสิ้นอาสวะได้มากกว่า).
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น